Büyük velilerden Şakik Belhi (VIII. yyıl)
bir kıtlık senesinde, herkesin kara kara düşündüğü bir ortamda, zengin bir
adamın kölesinin şakır şakır oynadığına şahit oldu. Yanına yaklaştı ve
sordu:
- Herkes kıtlıkla, açlıkla karşı karşıya
olmaktan inler dururken sen neye güvenerek böyle oynayabiliyorsun? Köle cevap
verdi:
- Herkesten bana ne? Benim için bir tehlike söz
konusu değil. Benim efendimin 7-8 tane köyü var, her ihtiyacımız o köylerden
sağlanıyor.
Bu açıklama Şakik'i adeta bir şamar gibi
sarstı. Çünkü kendisi de kıtlıktan dolayı endişe içindeydi. Ama köle onu
uyandırdı ve kendi kendine şöyle dedi:
- Hey Şakik kendine gel! Şu köle nihayet bir insan olan efendisine bunca
güveniyor, kendini emniyet içinde hissediyor. Sen ki bütün canlıların rızkını
garanti eden Allah'a inanıyor, tevekkül ediyorsun, Bu nice tevekküldür ki rızık
endişesi içindesin?
0 yorum:
Yorum Gönder